ΤΕΡΑΣΤΙΟ ΠΑΡΤΥ
Δυο, τρεις ψυχές, πολεμιστές, πρέπει ν'αρκούνε και μόνο
να ρίξουν την ψευτιά έστω για λίγο απ'το θρόνο
περνάμε απέναντι ολοζώντανοι σας καίμε το φράχτη
στο μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ
περπατάμε στα γεφύρια σας με βήμα κοινό
καταστροφή το λέτε εσείς, εμείς απλά συντονισμό
το χρυσό σας το βόδι θα το κάνουμε στάχτη
το μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ

Κομφόρμισμό το λένε άλλοι, εμείς το λέμε σιωπή
μ'ένα τυφώνα στο μυαλό και μια φωτιά μεσ'το αυτί
γιατί μπουχτίσαμε να βλέπουμε λουλούδια στη λάσπή
στο μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ
Υπομονή κάντε εσείς να γίνει μπλε ο ουρανός
ευχαριστούμε δεν θα παίρναμε έτσι κι αλλιώς
κι αφού το αφήσατε θα σπείρουμε εμείς το χωράφι
το μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ

Έτσι που ζείτε αποτελείτε ύβρη για τη ζωή
μέσα σε άδεια κουτιά, μπρος σ'ένα άδειο κουτι
μια απέραντη μιζέρια σου μυαλού σας το χάρτη
το μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ
Μέχρι νάρθουν κάποιοι άλλοι να ξυπνήσουν κι εμάς
να μοιάσετε στα παιδιά σας κι όχι αυτά σε σας
μπερδέψατε την καρδιά σας μ'ενα αδηφάγο στομάχι
το μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ

Πάντα φωτιά σε κάθε απάτη
όσο πουλάτε καπνό θα σας πληρώνουμε στάχτη
Φωτιά σε κάθε απάτη
στο μπουρδέλο σας θα κάνουμε τεράστιο πάρτυ


ΑΚΟΛΟΥΘΑ Η ΟΔΗΓΑ
Αν δεν μπορείς να μου δώσεις κάτι, κάτι να πιστέψω
μη μιλάς, εγώ θέλω ν'ακούσω το τραγούδι
να διαλλέξω, ν'αναπνεύσω, να τελειώσω, να χορέψω
πάνω απ'όλες τις σκιές, κάτω από ένα λουλούδι
τα ρυάκια συναντιούνται, συντομα θα΄ναι πλυμμήρα
ίσως ξεπλύνουν τους στάβλους όταν θα σπάσει η βιτρίνα
αλήθεια πόσα ψέμματα μπορείς να καταπιείς;
Να φλυαρείς! Να φλυαρείς! Μην σταματάς γιατι μπορεί να σκεφτείς...

Δώσμου ένα καλό λόγο, ένα καλό λόγο να ζήσω
εκτός απ'το να νιώθω, ν'ακούω και να χτίζω
όχι κελιά, σαν αυτά που χτίζεις στα ονειρά σου
ούτε πανάκριβα ψυγεία για να βάλεις την καρδιά σου
Είναι οι βέργες δεμάτι... Τώρα πια δεν λυγίζουν
κάποιοι κάκτοι κάνουν κάτι, κάποιοι κάκτοι ανθίζουν
και ναι, στους ανεμόμυλους κοιτάζουν τη θλίψη
Είναι τρελλοί! Είναι τρελλοί! Που αναπνέουν και διαβρώνουν τη θλίψη...

Ναι, περπατάς όσο αντέχεις κι όσο αντέχεις περπατάς
κι αν ποτέ σταματήσεις, σταματάς να γελάς
δρόμος δεν υπάρχει, στοχω πει, ταξιδιώτη
μόνο ο φόβος, η καρδιά σου να σε λέει "προδότη"
Η χιονοστιβάδα είναι μόνο χιονονιφάδες μακρυά
σ'όλα τα δόγματα που χτίζεις πάντα υπάρχει ένα "αλλά"
μία κίβδηλη πουτάνα κι ένας νόμιμος ληστής
Που θα πας; Που θα πας; Απο εσένα δεν μπορείς να κρυφτείς...

Ή ακολούθα ή οδήγα
ή φύγε απ'τη μέση
Ή ακολούθα ή οδήγα
ή φύγε απ'τη μέση


ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥΣ, ΟΧΙΑ
Ερπουν οι μέρες προς μια δύση που δεν έχει ανατολή
κι η θλίψη που διαχέουν δε νικιέται
κυνηγάμε τον αιώνα και ξεχνάμε τη στιγμή
ένας καθρέφτης μες το μάτι,δε γαμιέται...
Εχεις πουτάνες και χαφιέδες,είναι εύκολος όχλος
κι ένα ψάρι που βρωμάει απ το κεφάλι
βόμβες από αγάπη,στο μυαλό είναι ο στόχος
στις παρωπίδες και τη σέλα,δώρο το χαλινάρι.

Λόγια μεγάλα τα δύο τρίτα,κι ένα τρίτο που μένει
κολακείες κι υποσχέσεις για νεκρούς
εγώ τον βλέπω τον καθρέφτη κι άραγε τι να παίρνει
μεταμορφώνει τη σκέψη μου σε άχρηστους σωρούς.
Ολοι οι άγγελοι είναι άγγελοι εάν τους δεχτείς
και δαίμονες αν τους απορρίψεις
τι προπαγάνδα και αυτη που σε ηδονίζει να μισείς
προσδιορίζεσαι σαφώς απ το σκοτάδι που ορίζεις.

Είναι το μίσος τους, οχιά
θα διατρίσει την καρδιά σου
κι αν σε καλέσουν στη φωλιά
τους μύρισε η μοναξιά σου.
Είναι το μίσος τους ,οχιά
φαρμακερό σαν την ανάγκη
ν'ανήκεις κάπου, τα σκυλιά
θα τα ταίζεις τώρα αγάπη.

Τί είναι το μίσος;Μην είναι αποδοχή;
Πως μας ενώνει αυτός ο τοίχος!
Από δω οι καλοί κι από κει οι κακοί
σταυροφορίες για τον έλεγχο του πλήθους.


ΜΕΡΙΚΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
Μερικοί άνθρωποι δεν είναι ποτέ ευτυχισμένοι
κομματιάζουνε και τρώνε τα δικά τους παιδιά
μερικοί είναι, αλήθεια, πολύ λυπημένοι
οι καθρέφτες τους τυφλώνουν και τους κλείνουν τ'αυτιά

Μερικοί άνθρωποι δεν είναι ποτέ ευτυχισμένοι
διακοσμούνε τους τοίχους στο ανοιχτό τους κελί
μερικοί είναι, αλήθεια, πολύ λυπημένοι
τους θανάτους τους βαφτίζουν κάθε μέρα ζωη

Μερικοί άνθρωποι δεν είναι ποτέ ευτυχισμένοι
τους γνωρίζεις απ'το βλέμμα που στερείται ψυχη
μερικοί είναι, αλήθεια, πολύ λυπημένοι
τραγουδούν κορδωμένοι σε ταινία βουβή


ΜΙΑ ΤΟΣΗ ΔΑ ΛΕΞΗ
Είναι ο θρόνος που ζηλεύει την αγάπη, τη σκέψη
την αλλαγή
ένα πανάκριβο κοστούμι μ'υποδόρεια έξη
χωρίς φωνη
είναι ένα αυτάρεσκο σκουπίδι που γυαλίζει αφού φέξει
λάμψη φαιδρή
Όλο το χρήμα, όλη η δόξα και μια τόση δα λέξη
υποταγή...
Θα μας διδάξουν για τη μέρα που ο ήλιος δεν βγαίνει
τι ντροπή
επιθυμίες για σκοτάδια που η αυλή τους λατρεύει
μια φυλακή
είναι η μύγα που βοηθάει την αράχνη να υφαίνει
μια απειλή
Όλο το χρήμα, όλη η δοξα και μια τόση δα λέξη
υποταγή...
Είναι η ανάγκη να λάμψει η πλαστική ευτυχία
μια εμμονή
απειροελάχιστο σύμπαν μπρος τα δικά σου στοιχεία
πλανήτη Γη
θέλεις το δύσκολο δρόμο ή μια ατέλειωτη ευθεία
Ηρακλή;
Εδώ το χρήμα, όλη η δόξα και μια τόση δα λέξη
υποταγή...
Όταν γνωρίζεις το ψέμα, δεν μιλάει κανένας
και τι να πει;
ούτε να κλάψεις δεν μπορείς όταν σου λείπει ο αέρας
ή η ψυχή
αυτοί έχουν πέτρινα χείλη και δεν μιλάει κανένας
μες το κελί
Μα έχουνε χρήμα, όλη τη δόξα και μια τόση δα λέξη
υποταγη...

Διπλά να φτύνεις την απάτη
Διπλά να νιώθεις τη ντροπή
ή θα μας πεις για την ψυχή σου
ή θα μας πεις για παρακμή


ΕΙΣΟΥΝ ΚΑΛΟ ΡΟΜΠΟΤ ΣΗΜΕΡΑ;
Όλοι τη βρήκανε τη λύση
όλοι περνάνε καλά
αρκεί να έχουνε κρεββάτια μαλακά
και μια γεμάτη κοιλιά
Όλοι τη βρήκανε τη λύση
κι αποδειχτήκανε σωστοί
αρκεί να μοιάζουνε όλοι, να'ναι φτυστοί
και να μην έχουν φωνή

Όλοι τη βρήκανε τη λύση
και δεν τη νιώθουν τη ντροπή
αρκεί να νιώθουν στο κοπάδι αρχηγοί
προβιές από χρυσό μαλλί
Όλοι τη βρήκανε τη λύση
κάτι θα ξέρουνε κι αυτοί
πως να περνάνε μια ανώδυνη ζωή
σ'ένα ηλιόλουστο κελί

Είσουν καλό ρομποτ σήμερα;
Είσουν καλό ρομποτ σήμερα;


ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΣΦΑΛΙΖΟΥΝ ΤΗ ΦΛΟΓΑ
Ψάξε να βρεις πόσα χρόνια κρατάει αυτή η έκλειψη
την αλήθεια θα στην κρατήσω για έκπληξη
αυτά τα μάτια που σφαλίζουν τη φλόγα
φυλαγέ τα απ'το σκοτάδι...

Πόσο φτηνή είναι η ζωή
όταν περνάει στο γυαλί
σου τη μετράνε μια χαρά
οι μηχανές της AGB
Κράτα τα μάτια σου ανοιχτά
αυτά σφαλίζουν τη φλόγα
και φύλαγέ τα, φύλαγέ τα
απ'το σκοτάδι τους τώρα
Ο λαός μου είναι λαός
που δεν ξέρει που πηγαίνει
ακολουθεί τους τυφλούς
που είναι μακιγιαρισμένοι
Είναι τ'αυτιά σου ανοιχτα;
(οι μέρες σου έχουν φωνή)
ναι, φυλαγέ τα, φυλαγέ τα
απ΄τη δικιά τους σιωπή
Ναρκωτικά τηλεκλουβιά
νοικιάζονται κάθε μέρα
και πριν ξυπνησεις το μυαλό σου
είναι μεσ'την ψηστιέρα
Κράτα ότι νιώθεις καθαρό
κράτα στα μάτια τη φλόγα
και φύλαγέ τα, φυλαγέ τα
απ'το σκοτάδι τώρα
Γιατί τώρα τα σκιάχτρα σε κερνούν το κρασί τους
όλα έχουν λυθεί
Τις ηλιόλουστες μέρες θα αντικαταστήσουν
με μια όξινη βροχή
Κανείς εδώ δεν έχει τι να πει
μα ίσως μιλήσεις εσύ...

Γιατί τώρα τα σκιάχτρα σε κερνούν το κρασί τους
όλα έχουν κριθεί
Τις ηλιόλουστες μέρες θα αντικαταστήσουν
με μια όξινη βροχή
Κανείς εδώ δεν έχει τι να πει
μα ίσως να πεις κάτι εσύ...


ΤΙ ΕΙΠΕ Ο ΦΟΙΝΙΚΑΣ
Πονάς; Πονάς; Πόσα αστέρια είναι αυτά πυ μετράς;
Όταν νιώθεις τη ζωή σου σαν την άμμο στο χέρι
βρες τώρα τρόπο να την κρύψεις για να μην υποφέρει
η ψυχή σου... οι οπαδοί σου...
το αντίο που δεν θα σε ξαναδώ
είναι μια καινούργια μέρα κι ας σου μοιάζει με νύχτα
κι αντί να λέω πως πεθαίνω θα σου λέω καληνύχτα
τι θέλω εγώ εδώ πέρα; Όλοι μοιάζουν ζωντανοί
σε κοροϊδεύουνε και κοροϊδεύουν τη ζωή
συσσωρεύεται η ύβρη, κάποια μέρα θα ξεσπάσει
εγώ πάντα το λέω, θα'ρθει και θα σε πιάσει
τι μου δίνεις; να σου πώ που καταλήγει
η αλήθεια που σου δώσαν και που τώρα σε ντύνει
ο βασιλιάς είναι γυμνός, είπαν κάτι παιδιά
για τιμωρία, πριν τους ψήσουν τα μυαλά

Σάββατο, σάβανο...
Τι θα κάνεις απόψε και πάλι;
πες κάνα ψέμα στον εαυτό σου
ίσως μπορεί να το πιστέψουν κι οι άλλοι
Tι θές, τώρα; Tι;
Τι ζητάει ένας νεκρός έξω απ'τον τάφο
Αγάπη; Απάτη;
Μόνο δυο γράμματα αλλάζουν ότι γράφω
Ψάχνεις να βρεις την αλήθεια, λες να υπάρχει στ'αλήθεια
εδώ δεν ξέρεις αν υπάρχεις εσύ
Ποιός είναι αυτός τις αναμνήσεις του οποίου κατέχεις
όλοι οι σύντροφοί σου είναι τώρα νεκροί
πως γίνεται να γίνονται έτσι όλα αυτά που αγαπούσες
μία τεράστια και ύπουλη απειλή
Όσο νομίζεις πως κερδίζεις το παιχνίδι
απλά μικραίνεις τη μικρή σου φυλακή

Μου είπε: "Σήκω απ'τις στάχτες σου
αν κοιτάς μακρυά
να προσέχεις μολυβένιε
πρώτα λειώνουν την καρδιά"


ΚΟΙΤΑ ΛΙΓΟ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Γύριζα γύρω από εσένα όπως στον ήλιο, ο πλανήτης
είμουνα όζον πάνω απ’τη γη σου
ήθελες φως γινόμουνα ένας πυρωμένος κομήτης
να έχεις ευχή σε κάθε αυγή σου
Τώρα χορεύω σε μια φλέβα που χτυπαέι στον κρόταφό σου
είμαι το αίμα στο βολβό του ματιού σου
όλες οι σκέψεις μοναξιάς μέσα στον εγκέφαλό σου
είμαι ο σταυρός κάθε μικρού θεού σου

Πότιζα όλες τις ερήμους σου, είμουν ένα ποτάμι
είμουν το τύμπανο μεσ΄την καρδιά σου
και κάθε που έκλαιγες γινόμουν ένα απέραντο λιβάδι
να φυτρώσουνε παιδιά απ'τα δάκρυά σου
Τώρα στραγγίζω τις φλέβες σου, υφέρπουσα θλίψη
βλέπεις η αύρα σου ολοένα ξεθωριάζει
είμαι το άτυχο χαμόγελο που θέλει να κρύψει
πως ότι μισούσες τώρα σου μοιάζει
Φρόντιζα πάντα να διώχνω όλες σου τις σκιές
η αλήθεια είμουνα στα ψέμματά σου
κάθε αγκαλιά μου ήταν στέγη για τις μαύρες σου βροχές
άσπιλη να'χεις πάντα την ομορφιά σου
Τώρα ξυπνάω όταν κοιμάσαι, σου στοιχειώνω το στέμμα
είμαι αύτος που φοβόσουν ότι είμαι
σε κάθε ανέκφραστη σου μάσκα και σε κάθε άδειο βλέμμα
στον ουρανό σου πάντα θα κείμαι

Κοίτα λίγο τον ουρανο
είναι το μόνο κοινό μας πράγμα πλέον


ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟΣ ΑΙΩΝΑΣ
Χέρι με χέρι θ'αλλάζει αφέντη
ο οίκτος κι η ντροπή
τι να σκεφτείς γαλαξία
για ένα αστέρι που πέφτει
το είδες;
Στόμα με στόμα θ'αλλάζει η εικόνα
θ'αλλάζουν οι λέξεις, η σιωπή
απόψε λέω να περπατήσω
να σκεφτώ, ν'αγαπήσω
φοβάσαι;

Βήμα με βήμα θ'αλλάζει το θύμα
ο θύτης κι ο θεατής
αιωνιότητα θυμάσαι
ένα ακίνητο γέλιο
υπήρχε;
Λέξη με λέξη θ'αλλάζει η έλξη
θ'αλλάζουν η κρίση κι ο κριτής
απόψε λέω να μιλήσω
να χορέψω, να ζήσω
φοβάσαι;

Τόσο θλιμμένα έχεις μάτια
που συνθλίβουν την αλήθεια
απλώνουν το χέρι και φωνάζουν βοήθεια
θα σε πάρει από δω, ο αέρας κι φλόγα
το φως, η βροχή του καινούργιου αιώνα


ΕΙΜΕΘΑ ROCK?!
Ευτελείς σαν τραγούδια
που θα πάρουν βραβείο
έχεις υπέροχα μάτια
αδειανά και τα δύο

Ω ναι! Θα πάρουν βραβείο
αυτοθαυμάζονται οι πάντες
αδειανά και τα δύο
ακροατήρια, μπάντες

Αυτοθαυμάζονται οι πάντες
βρέχει λεφτά και λουλούδια
ακροατήρια, μπάντες
ευτελέις σαν τραγούδια

Είμεθα rock?!
Είμεθα rock!!

Δικιά σου η σκέψη κι αυτή
μα του Παβλώφ είναι ο σκύλος
κάνε ότι θέλεις εσύ
κάνε ότι κάνει το πλήθος

Παίξε τραγούδα κι εσύ
αρκεί μονάχα ένας στίχος
στον μάθαν από παιδί
κάνε ότι κάνει το πλήθος

Την ξέρεις τη συνταγή
είσαι ο καλύτερος μίμος
κάνε ότι κάνουν κι αυτοί
κάνε ότι κάνει το πλήθος

Άκου ότι ακούει το πλήθος
Δες ότι βλέπει το πλήθος
Πες ότι λέει το πλήθος
κάνε ότι κάνει το πλήθος